วัดงามนามร่องขุ่น

ความขาวบริสุทธิ์เป็นเหมือนสัญลักษณ์ และสร้างความแปลกใหม่ให้กับวัดไทย
ขนาดของโบสถ์ไม่ถึงกับใหญ่โตมโหฬาร แต่ก็ไม่เล็กจนเกินงาม
ความสวยงามก็สุดแต่ความชอบของแต่ละคนครับ

กลับจากภูชี้ฟ้า ก็นั่งรถเข้าตัวเมืองเชียงราย โชคดีจังมีคนรับขึ้นรถจากนอกเมืองก่อนเข้าสู่ตัวเมืองเชียงราย สมัยล่ะอ่อนเคยโบกแต่รถขนฟางกับรถกะบะ (รถสิบล้อมิกล้าโบก)
ตอนนี้เลยวัยแบบนั้นมาสักพักแล้ว (ไม่นานนะ ^_ ^) ก็ไม่คิดจะโบกรถอะไรอย่างนั้นหรอกครับ ตั้งใจว่าจะหาเหมารถเข้าเมือง แต่บังเอิญมีคนใจดีโฉบ Jazz สีขาว แต่งรอบคันแบบวัยรุ่น มาอาสาไปส่ง (เขาสงสารหรือเขาสมเพชเราก็ไม่รู้อ่ะ)

ไอ้เราก็ใจง๊ายง่ายขึ้นรถมากะเขาแบบไม่ได้กลัวเขาจะหลอกไปปู้ยี่ปู้ยำเล๊ย
(ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆยังสองจิตสองใจว่าจะร้องไห้กระซิกกระซิก หรือจะหัวเราะคิกคิกดี)

แต่ผู้ใจดีก็พามาส่งจนถึง่วัดร่องขุ่น ต้องขอขอบคุณมากครับ คนเชียงรายใจดีจริงๆ

ว่าแต่ว่าชื่ออะไรนะครับลืมถาม



วัดร่องขุ่นเป็นที่ขึ้นชื่อของเชียงราย...
ตอนนี้ก็ยังสร้างไม่แล้วเสร็จดี เพราะอาจารย์ท่านค่อยๆทำไป
เวลาที่ TV ไปทำรายการมาให้ดู เหมือนกับว่าเป็นวัดที่อยู่ท่ามกลางธรรมชาติกว้างใหญ่
แต่ที่จริงแล้วเป็นวัดริมถนนสายหลักของเมืองเชียงรายเลย
อยู่ห่างจากตัวเมืองไม่ไกลนัก ไปมาได้สะดวกครับ