วิวระหว่างนั่งรถไฟไปทิเบต

บินไปขึ้นรถไฟที่เฉินตู ประเทศจีน เป็นรถไฟสายที่สูงที่สุดในโลกแถมวิวยังสวยอีกตะหาก ใช้เวลาบนรถไฟ 2 คืนกับอีก 2 วัน แต่ไม่เบื่อเลย นั่งชมวิวกันไปเรื่อยๆ

คืนแรกตื่นมามีอาการวิงเวียนนิดหน่อย อาจเป็นเพราะว่านอนเตียงบนเลยโยกเยกมากกว่าเตียงล่าง รู้สึกหน้าชาๆ แต่พอล้างหน้าแปรงฟันเสร็จก็ดีขึ้น คืนที่สองตื่นมาวิงเวียนมากกว่าเดิมเพราะว่าคืนนี้รถไฟขึ้นที่สูงมากขึ้น รถโยกเยกตลอดคืน เช้าๆรู้สึกเหมือนอยากจะอ้วก แต่พอสายๆก็หาย

วิววันแรกสวยแต่วันที่สองสวยกว่า ภายในรถก็ OK เลย ระบบปรับอากาศดี มีท่ออ๊อกซิเจนให้ด้วยทั้งตรงทางเดินและที่หัวนอน อาหารบนรถไฟก็อร่อยครับ

จะซื้อตั๋วรถไฟสายนี้ต้องมี permit จากทางจีน โดยเราต้องติดต่อให้เอเจนซี่ทัวร์เป็นผู้ทำให้ เราไม่สามารถทำเองได้นะครับ ค่ารถไฟ 1,065 หยวน แต่มีค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับการทำ permit และค่าบริการของทางเอเจนซี่ทัวร์ที่โน่น รวมแล้วเบ็ดเสร็จ 1,300 หยวน ก็ประมาณ 6,500 บาท รวมมีรถมารับที่สนามบินไปส่งที่สถาณีรถไฟด้วยครับ



อยากแนะนำ:

ถึงจองตั๋วล่วงหน้า แต่ก็มักจะได้เตียงคนละห้องกัน เราไปกัน 7 คน ได้ตั๋วกระจายไปนอนกันคนละห้อง ลำบากสำหรับผู้หญิงและคนที่ไม่ชอบแยกจากเพื่อน อย่างนี้ก็ต้องอาศัยความใจกล้าขอแลกห้องกับคนอื่นเขาเอาเองครับ - ยังไงลองย้ำกับทางเอเจนซี่ที่ซื้อตั๋วให้แล้วกันนะว่าต้องการนอนในห้องเดียวกัน เผื่อเขาจะสามารถจัดการให้ได้

นั่งรถไฟ 2 วันไม่ต้องกลัวอด มีอาหารที่ตู้เสบียง และมีรถเข็นมาขายเป็นระยะตามเวลาอาหาร เช้า กลางวัน เย็น ราคาแพงกว่ากินมาม่าแต่ก็ไม่แพงเลยถ้าเทียบกับการเข้าฟาสฟู้ดในไทย - อาหารอร่อยดีทีเดียวเชียวขอโปรโมท มีผลไม้ เครื่องดื่มและน้ำอัดลมต่างๆ จัดจำหน่ายด้วย

บนรถไฟมีจุดบริการน้ำร้อนฟรีทุกโบกี้ สามารถมาเติมน้ำได้ตลอด 24 ชั่วโมง

เอาถ้วยน้ำเมลามีนขนาดใหญ่และช้อนชงกาแฟแบบใหญ่ ติดตัวไปด้วย 1 ชุด (ใหญ่กว่าถ้วยและช้อนกาแฟแบบปกติสักหน่อย) เอาไว้ใช้ใส่ชงกาแฟก็ได้ ชงโจ๊กกินตอนเช้าๆก็ได้ ชุดเดียวจัดไปเถอะไม่เปลืองพื้นที่นัก สามารถใช้ประโยชน์ได้ตลอดทริป โดยเฉพาะคนที่ชอบดื่มกาแฟ

เอาแกแฟสำเร็จรูป, โจ๊กแบบซองรสที่ชอบไปจากเมืองไทย ชงกินเองประหยัดและอร่อยถูกใจ ถ้าเอาไข่เค็มไปกินกับโจ๊กด้วยก็อร่อยเอร็ดเชียว

ซื้อมาม่าจีนถ้วยโตๆ ถ้วยละ 5 หยวนที่ร้านด้านหน้าสถานีรถไฟติดขึ้นรถไปด้วย อร่อยกว่ามาม่าไทยเยอะ อย่าหอบไปจากไทยเลย มาม่าจีนถ้วยเดียวอิ่มแปร้

ใครไม่ชอบดื่มน้ำร้อน ก็ซื้อน้ำขวดจากร้านหน้าสถานีรถไฟติดขึ้นไปด้วยนะครับยังไงก็ถูกกว่าซื้อบนรถไฟ

ผลไม้หน้าสถานีก็ไม่แพง ซื้อๆติดขึ้นไปถ้าชอบกิน

ตู้เสบียง เปิดบริการเป็นช่วงๆตามเวลาอาหารเช้า กลางวัน เย็น ใครที่กินจุบกินจิบ กินตลอดทั้งวันละก้อ ซื้อขนมขบเคี้ยวเตรียมขึ้นไปเยอะๆแล้วกัน

ถ้ามีรถเข็นขายอาหารผ่านมาก็แสดงว่าตู้เสบียงเปิดแล้ว เพราะอาหารและผลไม้รถเข็นเป็นของจากตู้เสบียงครับ - ราคาอาหารในรถเข็นจะถูกกว่าที่ตู้เสบียงแต่ปริมาณก็จะน้อยกว่ากันนิดหน่อย

เอาไพ่ไปสักสำรับ แก้เบื่อเพราะไม่มีอะไรทำ ตั้งสีสิบแปดชั่วโมงที่อยู่แต่ในรถไฟนะ แต่ถ้าจะถามว่าเอาไฮโลว์ไปด้วยได้ไหมเฮีย อันนี้ แนะนำไปขอคำตอบจากตำรวจจีนเองนะครับ - สำหรับคนที่ไม่ชอบเล่นไพ่ก็หาอะไรที่ตัวเองชอบทำแก้ว่างติดไปด้วยแล้วกันครับ จะอ่านหนังสือ ดูหนัง ฟังเพลง หรือจะนั่งถักโครเช ก็จัดไป เรื่องของใครก็เรื่องของมัน

แต่บางคนโชคดีจัง เวลา 48 ชั่วโมง มันนอนซะ 40 ชั่วโมงได้มั้ง อย่างนี้ไม่ต้องขนอะไรไปให้ลำบากเลย

บนรถไฟมีปลั๊กแต่ไม่มีไฟ แหง่ววว ชาร์ทแบตกล้องไปให้เต็มอย่าได้พลาดเชียว ไม่งั้นแบตหมด อดถ่ายรูปวิวสวยๆ

เตรียมยาแก้ปวดหัวและแก้วิงเวียนไปด้วยครับ มีอาการบ้างเป็นบางคนแต่เท่าที่สอบถามเพื่อนร่วมทริปดู ก็เป็นกันทุกคนนะ แต่ไม่หนักหนาอะไร กินยาแก้ปวดหัวก็หายแล้ว

ในรถไฟมีระบบปรับอากาศ ปรับความดันและอุณภูมิให้พอดี พอดีแล้ว เสื้อหนาๆสักตัว กางเกงตัว ก็ OK แล้ว - ถ้ามีเป้หรือกระเป๋าผ้าเล็กๆสำหรับใส่เสื้อหรือชุดที่จะเปลี่ยนบนรถไฟไปด้วยก็เหมาะนะ เราต้องเก็บเสื้อกันหนาวไว้ในนี้ด้วย บนรถไฟไม่หนาวแต่ถึงลาซา ลงรถเมื่อไหร่ หนาวจับใจ ยังไงก็ต้องใช้เสื้อกันหนาวละครับ (เดือน พย - เมย)

ไม่มีห้องอาบน้ำ - หอยดองกับไข่เค็มเต็มรถไฟเลยจร้า เตรียมกระดาษเปียกไปด้วยครับ เช็ดเนื้อเช็ดตัวซะหน่อยก็ดี (ใครไม่รู้จักกระดาษเปียก ก็ถามคนขายว่า "กระดาษเปียกเช็ดตูดเด็กอยู่ตรงไหนครับ" เดี๋ยวก็รู้เองว่ามันเป็นยังไง) - อันนี้สำคัญมากต้องพกติดตัวตลอดทริปเลย ได้ใช้ประโยชน์ทุกวันครับ เช็ดตัว เช็ดมือ เช็ดหน้า เช็ดเหงื่อ เช็ดขี้มูก พอถึงทิเบตแล้วเราก็ต้องซักแห้งในวันอากาศหนาวจัดบ้าง กระดาษเปียกนี่ละครับ ช่วยได้เยอะทีเดียว