ลาซา เมืองหลวงแห่งขุนเขา

เป็นเมืองที่อยู่ในหุบเขาหิมะ มองรอบ 360 องศาก็จะเห็นภูเขาหิมะรายรอบ ปกติเดือนเมษาที่เมืองนี้หิมะหยุดตกแล้ว แต่ปีนี้โชคดีของเรา ไปกลางเมษาหิมะดันตก อากาศหนาวเย็นถูกใจคนขี้ร้อนเป็นที่สุด แต่ถ้าไปช่วงที่หมดหนาวหิมะละลาย ภูเขาจะเหมือนกองดินมหึมา ดูแห้งและแล้ง น่าสงสาร น่าเศร้าเพราะไม่มีต้นไม้บนภูเขาสักต้น




ลาซา เป็นเมืองหลวงของทิเบต ส่วนทิเบตก็เป็น 1 ใน 5 เขตการปกครองตนเองของจีน อีก 4 เขตการปกครองตนเองนอกเหนือจากทิเบตก็คือ "กวางสี", "มองโกเลียใน", "หนิงเซี่ย หุย" และ "ซินเจียง อุยกูร์" เราเจอนักท่องเที่ยวชาวจีนบนรถไฟระหว่างเดินทางมาที่ลาซา เธอบอกว่ามาทิเบตเพราะเป็นอีกที่เดียวก็จะเก็บครบไปหมดทั้ง 5 เขตการปกครองพิเศษของจีนแล้ว เป็นการตั้งเป้าหมายการท่องเที่ยวที่ชัดเจนและทำให้สำเร็จได้จริง อย่างนี้ก็ดีนะตั้งเป้าหมายที่เห็นว่าทำให้สำเร็จได้ภายในเวลาที่เหมาะสม เมื่อสำเร็จแล้วก็ตั้งเป้าหมายใหม่ต่อไป ส่วนเราเป็นประเภทเวิ่นเว๊อ ไอ้โน่นก็อยากไป ไอ้นี่ก็อยากไป สุดท้ายไปโน่น ไปนี่ แต่ถ้าใครมาถามเป้าหมายของการเดินทาง ก็คงได้แต่อ้ำอึ้งเพราะไม่มี

เห็นน้องบางคนในมัลติพลาย ตั้งเป้าหมายว่า จะไปกางเต็นท์นอนที่ อช.ของเมืองไทยให้ครบทุก อช. (อุทยานแห่งชาติ) กลับมาคิดดูแล้ว น่าจะสนุกกว่าเที่ยวแบบไม่มีเป้าหมายนะ ได้ลุ้นกับตัวเองว่าสำเร็จไปกี่แห่งแล้ว ถ้าทำได้ครบคงเพิ่มความภูมิใจเข้ามาอีกอย่างแน่ๆ



กลับมาที่ลาซาดีกว่านะ พระราชวังโปตาลา ในลาซาเป็นศูนย์กลางแห่งศรัทธาต่อพุทธศาสนานิกายวัชรยาน (นิกายเดียวกันกับที่ภูฐาน) สร้างขึ้นมาเมื่อง 1,300 ปีก่อน ตั้งแต่ศตวรรษที่ 17 โดยกษัตริย์ซงเซินกัมโป แต่ต่อมาก็ถูกทำลายแล้วก็สร้างใหม่หลายครั้งหลายครา โดยเริ่มแรกนั้นพระองค์ต้องการสร้างเป็นเพียงแค่ป้อมและตำหนักของมเหสีสองพระองค์ พระองค์หนึ่งมาจากจีนส่วนพระมเหสีอีกพระองค์มาจากเนปาล ทั้งสองมเหสีนับถือและเลื่อมใสศรัทธาในศาสนาพุทธอย่างสูงจนถึงขนาดทำให้องค์กษัตริย์ที่เดิมนับถือลัทธิบอนหันมาสนใจและศรัทธาจนเปลี่ยนมานับถือศาสนาพุทธ หลังจากนั้นกษัตริย์จึงได้ปรับปรุงและใช้ป้อมแห่งนี้เป็นที่ศึกษาและเผยแผ่พระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า จนศาสนาพุทธเจริญและแพร่หลายไปทั่วทิเบต

เมื่อสิ้นยุคกษัตริย์ ราชวงศ์ทิเบตแล้ว องค์ดาไลลามะ ก็เป็นจุดศูนย์รวมทั้งศาสนาและการปกครอง วังแห่งนี้จึงกลายเป็นที่อยู่ขององค์ดาไลลามะและพระภิกษุ

ผ่านมาจนถึงยุคของดาไลลามะองค์ที่ 5 ท่านมีพระบัญชาให้สร้างเป็นวังซ้อนวัง โดยชั้นนอกเรียกวังขาว (ทาสีขาว) ชั้นในสร้างวังแดง (ทาสีแดง) แล้วก็มีอาคารสีเหลืองเป็นตัวเชื่อมวังทั้งสองสีเข้าด้วยกัน มีความสูงทั้งหมด 13 ชั้น มีห้อง 1,000 กว่าห้อง วังขาวเป็นส่วนของฆราวาส โรงพิพม์ โรงเรียน ส่วนวังแดงเป็นส่วนของพุทธาวาส ใช้ในการประกอบกิจสงฆ์ มีพรสถูปที่บรรจุพระศพขององค์ดาไลลามะอยู่ 8 สถูป

ปัจจุบันนี้พระราชวังโปตาลา ไม่ใช่ที่อยู่ขององค์ดาไลลามะอีกแล้ว เนื่องจากจีนเข้ายึดครองทิเบต องค์ดาไลลามะซึ่งเป็นศูนย์รวมจิตใจและการปกครองของชาวทิเบตที่ต่อต้านการยึดครองของจีนจึงต้องลี้ภัยอยู่ในประเทศอินเดีย พระราชวังโปตาลาจึงกลายเป็นพิพิธภัณฑ์และสถานที่สำคัญในอดีต เปิดให้นักท่องเที่ยวได้เข้าชม

เราถ่ายรูปอย่างอิสระได้ที่ภายนอก แต่ภายในวังไม่อนุญาติให้ถ่ายรูป




นอกจากพระราชวังโปตาลาแล้ว ในลาซายังมี พระอารามเดรปุง วัดโจคัง และวัดเซรา ทั้ง 3 แห่ง ก่อสร้างกันมาเก่าแก่และยืนยงอยู่อย่างยาวนานกว่าพันปี ภายในห้องต่างๆของวัด หากต้องการถ่ายรูปจะต้องจ่ายเงินให้พระ บางห้อง 10 หยวน บางห้อง 20 หยวน บางห้องก็ 100 หยวน ขึ้นอยู่กับว่าห้องนั้นกว้างและมีความสำคัญมากน้อยยังไง

เราเลยไม่ได้ถ่ายรูปภายในห้องต่างๆ เพราะไม่รู้ว่าถ้าจะถ่ายให้หมดให้ครบแล้วต้องใช้เงินรวมกันเท่าไหร่ คงหลายแน่ๆเพราะแต่ละวัดก็ห้องเยอะเหลือเกิน อีกอย่างภายในก็มืดมาก มีแสงสว่างน้อยดูเคร่งครึมสมกับเป็นศาสนสถานและไม่เหมาะที่จะใช้แฟลช หากใครต้องการถ่ายรูปภายในห้องต่างๆของวัดต้องเตรียมเลนส์ fix f1.4 ไปด้วยครับ

ที่วัดเซรา จะมีการทำตรรกวิภาษ ซึ่งเป็นเหมือนกับการทำปุจฉา-วิสัชนา ของพระในสวนของวัด มีลีลาที่ทางที่เอาจริงๆเอาจัง ขึงขัง ประมาณว่าโต้วาทีเลยทีเดียว

ส่วนบริเวณรอบๆวัดโจคัง จะเป็นแหล่งขายสินค้าที่ระลึก และเป็นสถานที่ที่ชาวทิเบตจะมาทำ การสักการะพระพุทธศาสนาในแบบทิเบต ที่นอนกราบแบบนอนราบกับพื้น ชาวทิเบตบอกว่าอย่างน้อยสักครั้งหนึ่งในชีวิตที่ต้องมาทำท่ากราบแบบนี้รอบวัดโจคัง (ระยะทางไม่ใช่น้อย)

ใครจะซื้อของฝากจากทิเบต ให้จัดการซื้อที่บริเวณรอบวัดโจคังนี่เลยครับ ออกไปเมืองอื่นๆก็แทบจะไม่มีอะไรให้เลือกซื้อแล้ว



สิ่งที่ต้องเตรียมไปลาซา คือ ยาแก้ปวดหัว เราใช้ลาซาเป็นจุดแรกในการเยี่ยมชมทิเบต ทำให้ร่างกายอาจจะยังปรับตัวกับระดับความสูงเหนือน้ำทะเลได้ไม่ดีนัก มีอาการหูอื้อ ปวดหัว ต้องอาศัยยาแก้ปวดเป็นตัวช่วย อีกอย่างก็คือพวกยาทาแก้ปวดเมื่อย เพราะต้องเดินเยอะแล้วก็มีบางส่วนที่ต้องเดินขึ้นบันไดสูง เดินขึ้นเนินที่สูง

นอกๆเมืองลาซา มีแม่น้ำลาซาที่สวยงาม (มาก) และก็เป็นสถานที่ประกอบพิธีศพของชาวทิเบตด้วย โดยรวมๆแล้วลาซาเป็นเมืองที่สวย มีสถานที่น่าสนใจหลายแห่ง จึงเป็นอีกเมืองที่ถ้ามีเงินมีเวลาไปอีก ก็จะไปแบบไม่ลังเลเลยครับ